De Nieuwe Liefde

Inleiding

De Nieuwe Liefde is een platform voor literatuur en taal dat fungeert als centrale ontmoetingsplaats waar diverse perspectieven samenkomen en waar ruimte wordt geboden aan meerstemmige verhalen. De organisatie wil daarmee diversiteit en inclusie in de literaire wereld bevorderen. Taal en literatuur zijn volgens De Nieuwe Liefde krachtige instrumenten om nieuwe narratieven en perspectieven te bieden en bij te dragen bij aan de inleving in een ander. Daarom schijnt De Nieuwe Liefde licht op de rol van taal in relatie tot sociaal-culturele en maatschappelijke ontwikkelingen. Bij De Nieuwe Liefde komen productie, presentatie en ontwikkeling van literaire werken samen. De Nieuwe Liefde wil een brug slaan tussen traditionele literatuur en grensverleggende taalkunst. De organisatie zoekt bij haar programma relevante taalpartners en biedt (jonge) makers de ruimte om te creëren, te leren en te groeien. 

De missie van De Nieuwe Liefde is om de betekenis van literatuur te verbreden, te verrijken en te herwaarderen. Met haar programmering, die lokaal geworteld is maar landelijk en internationaal betekenis heeft, wil De Nieuwe Liefde een brede en inclusieve doelgroep bereiken. De komende jaren worden de huidige programmalijnen voortgezet en wordt het aanbod voor zowel de makers als het publiek verder uitgebreid. Dit doet De Nieuwe Liefde door een Talent Academy en een schrijvershub te starten. Ook wil de organisatie de programmering intensiveren door het aantal activiteiten flink te verhogen. 

De Nieuwe Liefde ontvangt een vierjarige subsidie 2021-2024 binnen het Kunstenplan van € 58.131 per jaar.

Voor de periode 2025-2028 vraagt de organisatie bij het AFK een bijdrage van gemiddeld € 125.000 per jaar in het kader van het Kunstenplan.

Artistiek belang

De commissie beoordeelt het artistiek belang als voldoende. 

De commissie vindt dat uit het plan een heldere artistieke signatuur spreekt. De Nieuwe Liefde schrijft in haar plan dat taal, identiteit en samenleving nauw met elkaar verweven zijn en dat literatuur het sociale commentaar op de samenleving is. De Nieuwe Liefde stelt dat het begrip literatuur niet voor iedereen in Nederland aansprekend is, maar dat literatuur als kunstvorm wel de potentie heeft om universele verhalen te vertellen die bij iedereen weerklank vinden. De commissie vindt dit een sterke, geëngageerde en actuele opvatting van deze kunstvorm.

De Nieuwe Liefde vertaalt haar signatuur in vier artistieke uitgangpunten: het democratiseren van woordkunst, het verbreden van taalbeleving, het openbreken en aanvullen van de literaire canon en het verdiepen van de eigen programmering. De commissie vindt deze uitgangspunten aansprekend, maar niet altijd even concreet uitgewerkt. De commissie is daarom ook kritisch over de vertaling van deze uitgangspunten naar de programma’s binnen de programmalijnen Literary Society, Wat je zegt ben je zelf, Big Shots & Rising Stars, en binnen de participatieactiviteiten. De voorbeelden die De Nieuwe Liefde noemt uit 2021-2024 zijn aansprekend, maar de commissie had graag ook voorbeelden gezien van mogelijke invullingen van deze programmalijnen voor de komende vier jaar. Die invulling wordt volgens de commissie weinig concreet. De commissie leest in het plan nauwelijks nieuwe namen en nieuwe ideeën binnen die programmalijnen, waardoor zij het plan weinig tot de verbeelding vindt spreken. De commissie is ook kritisch over de DNL Talent Academy en de DNL-schrijvershub. Het is volgens de commissie een mooi streven om diverse talenten zichtbaar te maken en hun stemmen te versterken. De workshops en masterclasses die de tien aspirantschrijvers jaarlijks zullen volgen zijn echter summier beschreven en het is niet duidelijk welke coaches, docenten en mentoren De Nieuwe Liefde daarbij wil betrekken. Na het ontwikkeljaar mogen talenten een programma maken bij De Nieuwe Liefde, terwijl het traject inzet op de ontwikkeling van het schrijverschap. Dat vindt de commissie verwarrend. Ook de DNL-schrijvershub verdient volgens de commissie nog uitwerking. Het bieden van een plek om te schrijven (met als basisvoorwaarden internet, stroom, koffie en thee) kan voor beginnende én verder gevorderde schrijvers aansprekend zijn, maar de commissie leest niet in het plan hoe De Nieuwe Liefde deze community op wil bouwen en wil verduurzamen. De meerwaarde van deze hub zou voor De Nieuwe Liefde én voor het publiek uitgewerkt moeten zijn. De commissie vindt de beschreven plannen voor de komende jaren artistiek een logische voortzetting van de afgelopen jaren, waarin De Nieuwe Liefde de nadruk meer en meer gelegd heeft op meerstemmigheid en het creëren van een veilige ruimte voor makers en publiek. Het uitbreiden van de programmering gebeurt binnen de kaders van de huidige programmalijnen. 

De commissie vindt dat De Nieuwe Liefde goed voor ogen heeft en verwoordt wat zij wil bereiken bij haar publiek. De organisatie wil haar publiek aanzetten tot nadenken over taal en de manier waarop zij en anderen die gebruiken en literatuur democratiseren. Dat vindt de commissie overtuigend uitgewerkt in het plan. De variëteit aan activiteiten draagt daaraan bij: de verschillende programma’s benaderen taal steeds op een andere manier. De Nieuwe Liefde bewerkstelligt daarmee volgens de commissie een verbreding van de taalbeleving en laat het publiek de verschillende vormen van taal als uitingsvorm beleven. Daarom denkt de commissie dat ze aansprekend zullen zijn voor het beoogde publiek. 

De Nieuwe Liefde profileert zich als platform in Amsterdam-West. De activiteiten sluiten volgens de commissie goed aan bij het stadsdeel en de stedelijke omgeving: thema’s als grootstedelijkheid, meerstemmigheid en gender zijn volgens de commissie passend bij de maatschappelijke en demografische ontwikkelingen in de stad. De commissie vindt dat De Nieuwe Liefde ook goed voor ogen heeft en verwoordt wat zij wil bereiken in de stad. Zij wil buurt- en stadgenoten die nog niet zo bekend zijn met literaire programma’s activeren door middel van participatieactiviteiten. De commissie vindt de programma’s binnen Big Shots daarvoor geschikt en denkt dat deze aansprekend zullen zijn voor de doelgroep, omdat deze zich richten op actieve deelname en werken met thema’s die mensen na aan het hart liggen. Zo worden bezoekers uitgenodigd om zelf de pen in de hand nemen om te schrijven over bijvoorbeeld familiegeschiedenis, rouw en de emancipatie van vrouwen.

Belang voor de stad

De commissie beoordeelt het belang voor de stad als zwak. 

De commissie ziet in het plan weliswaar aanzetten tot een visie op het bereik, maar omdat de uitwerking en onderbouwing daarvan op veel onderdelen beperkt is of ontbreekt, vindt zij deze niet overtuigend. De Nieuwe Liefde wil een diverse doelgroep bereiken. Deze doelgroep is uitgewerkt in zes persona’s, zoals ‘Li (28 jaar), dubbeltaler en tweede/derde generatie van migrantenouders of kind uit gemengd gezin’, die als persona valt onder de doelstelling ‘democratiseren taalbeleving’’. De Nieuwe Liefde heeft per persona een marketingstrategie, bij Li (28) verloopt die via sociale media, achterban van nieuwe generatie schrijvers én via de makersnetwerken. Dat is volgens de commissie goed uitgewerkt. De Nieuwe Liefde zich richt op een relatief jonge doelgroep; zij ziet dat daar ook de marketing op is afgestemd. De afgelopen jaren heeft De Nieuwe Liefde al een steeds jonger en divers publiek getrokken: waar in 2019 nog 45 procent van de bezoekers jonger dan vijftig jaar oud was, steeg dat percentage in 2022 naar 57 procent. Zij vindt de opvatting van De Nieuwe Liefde dat een vlotte huisstijl, herkenbare brandstrategie en mooie beelden een jongere doelgroep aanspreken realistisch, maar vindt de marketing en communicatie vrij algemeen beschreven. Sociale media, ontmoetingsplekken in de stad, online magazines, online recensiewebsites, lifestylepartners (TopNotch, Daily Paper), influencers, opiniërende media, kranten, partners (Onze Taal, Athenaeum Boekhandel, Parool), lokale media en kranten zijn de middelen die genoemd worden, maar verder niet onderbouwd of uitgewerkt. 

De commissie is positief over het formuleren van de cijfermatige doelstellingen, waarmee De Nieuwe Liefde het beoogde bereik meetbaar maakt, zoals de groei in online bereik (38.000 bezoekers voor de online content, zoals podcasts en video’s) en herhaalbezoek van 31,13 procent in 2023 naar 40 procent in 2026.  De commissie merkt op dat waar De Nieuwe Liefde in 2021 nog gemiddeld 36 bezoekers per programma bereikte, dit in 2025 al 55 moet zijn, en in 2028 zelfs 86. Dat is een mooi streven, maar de commissie mist in het plan echter een aanpak om die groei ook daadwerkelijk te bewerkstelligen. De Nieuwe Liefde wil expliciet inzetten op programma’s voor de directe omgeving. De commissie is van mening dat daar voor de organisatie nog winst te behalen is; de wijkprogramma’s zijn nog niet goed uitgewerkt en hoe de organisatie de specifieke doelgroepen in de wijk wil bereiken wordt uit het plan ook niet volledig helder. Positief is de commissie over het inzetten van ‘Lettertypes’. Daarmee bedoelt De Nieuwe Liefde curatoren van buiten, die ook verschillende gemeenschappen moeten gaan aanspreken. Vooral in de wijk kunnen zij een grote rol spelen. 

De commissie vindt het voornemen om directer met makers te werken en te communiceren goed. Op deze manier programmeert De Nieuwe Liefde niet alleen de makers, maar zijn makers ook deelnemers (bijvoorbeeld bij de talentontwikkelingsactiviteiten) en uiteindelijk ook medeverantwoordelijk voor de programmering (zie ook het uitgangspunt dat makers de sleutel in handen hebben en de creatieve vrijheid krijgen om te bouwen). De commissie mist echter een plan van aanpak voor het bereiken van deze makers. De Nieuwe Liefde werkt graag samen met partners. Onder meer om de artistieke en inhoudelijke invulling van de programmering te verdiepen: de commissie constateert dat veel van de partners De Nieuwe Liefde als podium gebruiken. Zo brengt de samenwerking met Libris Literatuurprijs de genomineerden en de winnaar op het podium, en maken uitgeverijen Thomas Rap en Pluim op maat gemaakte programma’s die aansluiten bij programma’s van DNL. Het is voor de commissie niet helder welke rol De Nieuwe Liefde speelt op het gebied van deze programmering.

De commissie is kritisch over de internationale positie die het cultuurhuis naar eigen zeggen heeft. Omdat De Nieuwe Liefde ziet dat ze gemeenschappen aanspreekt die sterke banden hebben met de gemeenschappen in Berlijn, Londen en Parijs, heeft De Nieuwe Liefde gezocht naar samenwerkingen met festivals zoals African Book Festival Berlin, Africa Writes en London Literature Festival. De ambitie om inhoudelijk en langdurig partnerschappen aan te gaan ten behoeve van de nationale herkenbaarheid en impact vindt de commissie nu nog groot en weinig realistisch, mede omdat er geen aanpak beschreven staat hoe daar te komen. De Nieuwe Liefde zet in op een groot online bereik (80.000), dat vindt de commissie positief, omdat een deel van de gemeenschappen waar De Nieuwe Liefde programma’s voor maakt mogelijk niet de weg naar het podium weet te vinden. De commissie ziet dit kenmerk niet terug bij de persona’s.

De commissie constateert dat De Nieuwe Liefde geen bijdrage levert aan de spreiding van activiteiten en bereik in de stadsdelen Noord, Nieuw-West en Zuidoost. Alle activiteiten vinden plaats in stadsdeel West, waar ook alle bezoekers worden bereikt. De Nieuwe Liefde spant zich in om zowel makers uit alle stadsdelen bij de programmering te betrekken als publiek uit alle stadsdelen naar het podium te krijgen, maar heeft niet de ambitie om in andere stadsdelen publiek te bereiken. 

Diversiteit & Inclusie

De commissie beoordeelt de bijdrage aan diversiteit en inclusie als voldoende. 

De commissie vindt dat uit de artistieke uitgangspunten en programmering een overtuigende visie spreekt op diversiteit en inclusie op de programmering. De uitgangspunten, talentontwikkeling en programmalijnen van De Nieuwe Liefde zetten stuk voor stuk expliciet in op meerstemmigheid, nieuwe verhalen, nieuwe helden en andere perspectieven, waarmee de organisatie de focus legt op culturele diversiteit, zo oordeelt de commissie. De invulling van de verschillende programmalijnen in de afgelopen jaren heeft laten zien dat de organisatie hier ook echt werk van maakt. Het taalfestival Lobipasi no abi fara, dat geheel in het teken stond van het Sranantongo, is er een voorbeeld van. De commissie is er dan ook van overtuigd dat bij er De Nieuwe Liefde veel ruimte is voor nieuwe en andere talen dan het Nederlands. De organisatie benadrukt het belang van ondervertegenwoordigde talen en verhalen en geeft diverse gemeenschappen gelegenheid om een bijdrage te leveren aan de programmering. Ook is de commissie positief over de toegankelijkheid van De Nieuwe Liefde. Het gebouw is volledig toegankelijk voor rolstoelgebruikers. De aanwezigheid van een ringleiding voor doven en slechthorenden met een hoortoestel is ook een plus. Het is de commissie niet duidelijk of daar de afgelopen jaren in is geïnvesteerd, of dat dit eerder al gerealiseerd is. 

De commissie vindt dat de visie op diversiteit en inclusie waar het gaat om partners, personeel en publiek ontbreekt. Zij vindt het aannemelijk dat het meertalige en meerstemmige programma een brede doelgroep aanspreekt. Zij stelt echter ook vast dat het plan weliswaar duidelijk maakt dat cultureel diverse gemeenschappen bijdragen aan de programmering, maar niet wie het programma maakt en hoe de programmeurs worden aangestuurd. Het plan geeft geen inzicht in de samenstelling en diversiteit van het team. De belangrijkste doelstellingen op het gebied van diversiteit en inclusie zijn het openbreken en aanvullen van de literaire canon door een podium te bieden aan vernieuwend talent en nieuwe verhalen in nieuwe vormen, en het verdiepen door middel van meerstemmigheid. Deze doelstellingen komt doorheen het plan een aantal keren terug: bij de persona’s, bij de Talent Academy, de Literary Society en Big Shots & Rising Stars. De commissie vindt het aannemelijk dat deze programma’s bijdragen aan die doelstelling, maar hoe en op welke manier maakt De Nieuwe Liefde weinig concreet. 

De commissie vindt de aanpak voor een divers en inclusief aanbod en bereik realistisch en deels concreet en overtuigend. Zij vindt dat De Nieuwe Liefde goede stappen zet op het gebied van participatieprogramma's voor buurtbewoners en op die manier bijdraagt aan kansengelijkheid. Deze programma's zijn gratis toegankelijk en toegespitst op de wensen van buurtbewoners, die inspraak hebben in de adviesraad van de organisatie. Zo organiseert het cultuurhuis onder andere een inclusieve voorleesclub die nieuw publiek bereikt dat normaal gezien niet naar literaire programma's zou komen. De persona’s bieden vertrouwen in wie de organisatie wil bereiken: kenmerken zoals tweetaligheid, interesse in inclusieve boeken, spoken word, dubbeltaler, migrantenouder en internationale blik, passen bij de doelstelling het publiek verder te diversifiëren. De commissie constateert ook hier dat een concrete aanpak om de doelgroepen die achter deze persona’s schuilgaan daadwerkelijk binnen te halen ontbreekt. 

De commissie constateert dat het ondernemingsplan geen aanpak bevat voor het diverser en inclusiever maken van de organisatie en het personeel. De Nieuwe Liefde stelt zelf dat een divers meerstemmig publiek alleen bereikt kan worden als de organisatie dit vanbinnen ook is en uitstraalt. Het plan geeft echter alleen aan dat Amerpodia een actieplan heeft om de komende jaren verder te bouwen aan een inclusieve organisatie. De commissie krijgt op basis van de aanvraag geen zicht op die aanpak. Ook is het niet duidelijk hoe De Nieuwe Liefde zich tot die overkoepelende aanpak verhoudt en hoe deze naar de eigen organisatie vertaald worden. 

Uitvoerbaarheid

De commissie beoordeelt de uitvoerbaarheid als voldoende.

De commissie stelt vast dat een eigen visie op de bedrijfsvoering van De Nieuwe Liefde slechts beperkt in het plan aanwezig is en dat deze niet geheel overtuigend is. De bedrijfsvoering van De Nieuwe Liefde is onderdeel van Amerpodia bv, dat op zijn beurt deel uitmaakt van Amerborgh nv. Al het personeel is in dienst van Amerpodia bv; de bv draagt alle bedrijfsvoeringsrisico’s. De Nieuwe Liefde is daardoor gelieerd aan de stichtingen Felix Meritis en De Rode Hoed, die ook deel uitmaken van Amerpodia en die daarmee een grotendeels vergelijkbare bedrijfsvoeringsconstructie hebben.  Amerborgh verwacht dat Amerpodia uiterlijk in 2026 in staat is om met de structurele inkomsten uit verhuur, horeca en kaartverkoop de exploitatie volledig te dekken. Amerborgh wil daarna alleen en indien nodig nog werkkapitaalfinanciering verschaffen. De commissie vermoedt dat dit mogelijk van indirecte invloed kan zijn op de artistieke speelruimte, keuzes, belangen van De Nieuwe Liefde, omdat de financiële speelruimte kleiner wordt. Sinds 2021 draaien Felix Meritis en De Nieuwe Liefde samen ieder jaar aanzienlijke exploitatietekorten, die weliswaar jaar na jaar gestaag afnemen, maar nog niet zijn opgelost. Amerpodia heeft dus een flinke stap te maken. Als dat niet lukt, levert dat volgens de commissie een risico op voor Felix Meritis en De Nieuwe Liefde, omdat die sterk afhankelijk zijn van Amerpodia. De Nieuwe Liefde benoemt desondanks geen risico’s in haar ondernemingsplan en geeft ook niet aan hoe met mogelijke risico’s wordt omgegaan. De commissie is van mening dat in de verwevenheid met Amerpodia wel degelijk een risico ligt en dat dit consequenties kan hebben en kwetsbaarheden kan geven voor de totale bedrijfsvoering. Hier had de commissie reflectie op verwacht.

De commissie merkt op dat De Nieuwe Liefde, Felix Meritis en De Rode Hoed weliswaar een elk een eigen bestuur hebben, maar dat deze besturen bestaan uit dezelfde personen. De algemeen directeur-bestuurder van Amerpodia vergadert minimaal vier keer per jaar met het bestuur van De Nieuwe Liefde. Dat alles roept bij de commissie de vraag op of en op welke wijze het bestuur van De Nieuwe Liefde zelfstandig kan handelen en beslissingen kan nemen om de doelen van De Nieuwe Liefde te bereiken. De commissie leest in de aanvraag niet terug hoe de stichtingen zich inhoudelijk en artistiek tot elkaar verhouden en/of in hoeverre de bv invloed heeft op de artistieke koers door de invloed die de bv heeft op de financiën. Zij is er daarom niet van overtuigd dat het een zuiver bedrijfsmatige constructie is. Ondanks deze bijzondere bestuurlijke constructie en ondanks vergelijkbare opmerkingen van het AFK in het advies voor de vorige ronde van de vierjarige subsidies, staat het plan van De Nieuwe Liefde nauwelijks stil bij de wijze waarop de stichting de Governance Code Cultuur toepast. De commissie vindt dat een tekortkoming.

De commissie ziet tegelijkertijd in dat deze constructie ook voordelen heeft. De Nieuwe Liefde geeft aan dat het op deze manier niet nodig is voor elk van de drie individuele instellingen een volledige organisatie op te tuigen. Van alle medewerkers die in dienst zijn bij Amerpodia, is ongeveer een derde werkzaam voor De Nieuwe Liefde. Backofficefuncties worden gedeeld met de andere stichtingen. De commissie ziet dat Amerpodia serieus werk maakt van de Fair Practice Code. Amerpodia investeert ten behoeve van duurzame arbeidsrelaties in al zijn medewerkers. Dat ziet de commissie doordat er in het plan aandacht is voor duurzame inzetbaarheid (uitwisseling wordt gestimuleerd, zodat medewerkers binnen de organisatie kunnen groeien) en Amerpodia streeft naar maatwerk op het gebied van scholing (in een persoonlijk ontwikkelplan hebben coaching, training en doorleermogelijkheden een plek). De bv heeft een eigen arbeidsvoorwaardenpakket, dat gebaseerd is op cao Toneel en Dans en de cao Zorg en Welzijn. De commissie ziet dat er binnen Amerpodia ook veel aandacht is voor de sociale veiligheid binnen de organisatie: er is een gedragscode, jaarlijks wordt een tevredenheidsonderzoek uitgevoerd, er is een extern vertrouwenspersoon en het managementteam doet trainingen om te kunnen zorgen voor een veilige werkomgeving. 

De complexiteit van de bedrijfsvoering heeft ook invloed op de manier waarop de commissie aankijkt tegen de organisatorische en financiële realiteitszin en uitvoerbaarheid van de plannen. De commissie is daarvan niet volledig overtuigd. De commissie stelt vast dat de werkwijze, de omvang van de programmering en de schaalgrootte van de activiteiten in lijn ligt met de voorgaande periode. In die zin acht zij het plan organisatorisch realistisch en uitvoerbaar. Wel merkt zij op dat er sprake is van een overkoepelende programmaraad van Amerpodia, waarvan niet duidelijk is hoe deze is samengesteld, welke rol deze heeft bij het bepalen van de artistieke koers en bij het bepalen of toetsen van de activiteiten en resultaten van De Nieuwe Liefde. De Nieuwe Liefde geeft geen toelichting op de achtergrond en ervaring van de voor De Nieuwe Liefde in te zetten mensen. Het plan vermeldt slechts dat Amerpodia 3 fte aan mensen inzet om de activiteiten van De Nieuwe Liefde te realiseren. De uitvoering van de programma’s in De Nieuwe Liefde wordt verzorgd door Amerpodia. De Nieuwe Liefde betaalt geen zaalhuur aan Amerpodia, waardoor het voor de commissie duidelijk is dat de kosten die Amerpodia maakt voor deze programma’s niet allemaal bij De Nieuwe Liefde in rekening worden gebracht. Daarnaast zorgt Amerpodia voor een constante inkomstenstroom uit verhuur van zalen en horeca-activiteiten, wat nodig is om de volledige kosten voor de programma’s van De Nieuwe Liefde te dekken. De begroting bevat een post ‘bijdrage vanuit exploitatie Amerpodia’ die niet nader is gespecificeerd. De commissie krijgt daardoor geen inzicht in het aandeel zaalhuur, het aandeel horeca-inkomsten en het aandeel exploitatieondersteuning daarin. De commissie vindt dat het beeld van de financiële stromen daardoor minder transparant is dan zij nodig acht om goed zicht te krijgen op de financiële haalbaarheid van de plannen en de eventuele risico’s die aan deze constructie verbonden zijn. De Nieuwe Liefde gaat in de begroting uit van een gedurende de hele periode 2025-2028 constant blijvende bijdrage van Amerpodia. Dat lijkt de commissie niet geheel realistisch gezien het voornemen van Amerborgh om te stoppen met het ondersteunen van de exploitatie van Amerpodia. De commissie heeft er in verband met de toename van de activiteiten vertrouwen in dat de publieksinkomsten zullen stijgen, maar ziet nog geen overtuigende strategie waarmee De Nieuwe Liefde als onderdeel van Amerpodia binnen twee jaar ook de bijdrage van Amerpodia zelf kan genereren.

De commissie vindt dat er een stevige en brede financieringsmix is, bestaande uit publieke en private subsidies en publieksinkomsten. Zij denkt dat deze mix, die gevarieerder is dan in de voorgaande jaren, zorgt voor een goede spreiding van de financiële risico’s. De commissie ziet dat De Nieuwe Liefde daarmee wel enigermate voorsorteert op een eventuele verlaging van de bijdrage van Amerpodia. Onderdeel van de aanpassing van de financieringsmix is de verhoging van de bij het AFK aangevraagde subsidie: de aanvraag is meer dan twee keer zo hoog als het in de afgelopen jaren verstrekte bedrag. De commissie vindt dat daarmee een groot deel van het risico van de nieuwe koers van Amerborgh bij het AFK wordt neergelegd. Positief vindt de commissie dat De Nieuwe Liefde, afgaande op de balans, zijn financiële huishouding op orde heeft. De commissie acht de organisatie in staat financiële tegenvallers op te vangen en het plan financieel te dragen.

Conclusie

De commissie adviseert op grond van bovenstaande overwegingen de aanvraag van De Nieuwe Liefde gedeeltelijk te honoreren met een bedrag van € 75.000 per jaar. De uitdaging voor Amerpodia bv om in 2026 de eigen exploitatie financieel rond te krijgen brengt risico’s voor De Nieuwe Liefde met zich mee. De commissie vindt dat de organisatie de rekening daarvoor voor een te groot deel bij het AFK neerlegt, door het gevraagde subsidiebedrag te verdubbelen ten opzichte van de vorige periode. Daarom vindt zij deze verhoging niet reëel.

De aanvraag is beoordeeld binnen de adviescommissie Woordkunst.  Daarbij heeft de commissie gebruik gemaakt van een co-advies van de Adviescommissie Podia voor Podiumkunsten en Debat.